Kronika Strona główna / Kronika / kwartał I, II, III,IV 2024 

 


W dniu 18 grudnia 2024 w restauracji  Venessa odbyło się spotkanie opłatkowe studentów Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Białymstoku. Wzięło w nim udział 144 słuchaczy oraz zaproszeni  goście.

Naszą uroczystość uświetnili swoją obecnością: Wojewoda Podlaski Jacek Brzozowski,
biskup Archidiecezji Białostockiej Henryk Ciereszko, przedstawiciel Arcybiskupa Jakuba  ks. Władysław Masajło, Eliza Agnieszka Cybulko, zastępczyni prezydenta Tadeusza Truskolaskiego, Aneta Sirocka , dyrektor Wydziału Polityki Społecznej PUW, Mateusz Ziembicki, dyrektor biura wojewody, profesorowie UwB: Anna Gardocka- Jałowiec, prorektor ds. studenckich,  Małgorzata i Jerzy Haliccy oraz Krystyna Szner, były prezes UTW.
Gości honorowych i wszystkich uczestników powitała prezes UTW Maria Szulga. Koleżanka
Jolanta Żdanuk w pięknym wstępie, przywołując słowa kolędy Franciszka Karpińskiego Bóg
się rodzi, podkreśliła wagę i piękno narodzin Pańskich.
Mam wielkie uznanie dla Państwa, słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku, za nieustanne
poszukiwanie wiedzy, aktywność intelektualną oraz zaangażowanie w życie społeczne –
powiedział w swoim wystąpieniu Jacek Brzozowski Wojewoda Podlaski. I życzył wszystkim
ciepłych, rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia. Do tych życzeń przyłączyli się pozostali
goście.
Po odczytaniu przez Jolę ewangelii św. Łukasza, biskup Henryk Ciereszko i ks. Władysław
Masajło, modlitwą zainicjowali dzielenie się opłatkiem i składanie życzeń. Temperatura na sali wzrosła od ciepłych słów i wzruszeń.
Kiedy ponownie wszyscy zasiedli za stoły, podano tradycyjne pierogi z kapustą i gorący
barszczyk. A później zaczęło się wspólne kolędowanie. Pomogły w tym zespoły działające w
UTW: chór Astra, Ukulele Senior Group, O Uśmiech Seniora, De Ja Vu.
Dziękujemy wszystkim artystom, instruktorom i kierownikom tych sekcji za kolędy, za
przywołanie klimatu Świąt Bożego Narodzenia.
Szczególnie ciepłe podziękowania kierujemy na ręce Alicji Sokół i całej sekcji Pomocna
Dłoń, która wszystkim uczestnikom przygotowała drobne słodkie upominki.
Organizacja tak licznego spotkania opłatkowego nie byłaby możliwa bez wsparcia
finansowego  Prezydenta Miasta Białystok. A przygotował je zespół w składzie: Maria
Szulga, Bożenna Krzesak-Mucha, Krystyna Popławska, Maria Waśkiewicz.
To była piękna uroczystość. I zapewne zostawi w naszej pamięci ślad …
Bożenna Krzesak-Mucha


 W dniu 18.12.2024 wielbiciele filmów spotkali się po raz drugi w tym miesiącu

w kinie „Forum”, aby obejrzeć film „Kulej. Druga strona medalu” w reżyserii
Xawerego Żuławskiego. Legendę boksu Jerzego Kuleja poznajemy w momencie,
gdy w 1964 roku sięga po złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Tokio i
towarzyszymy mu w przygotowaniach do odbywających się cztery lata później
igrzyskach w Meksyku. W tym czasie Kulej zakłada rodzinę, ale również stawia
czoło własnym słabościom – miłości do przygód, rozrób, alkoholu, które
przysporzyły mu szereg prywatnych i zawodowych problemów, omal nie
kończąc jego sportowej kariery. I tylko szczęście oraz siła charakteru pozwoliły
mu stanąć znowu w olimpijskim ringu i jako jedynemu polskiemu pięściarzowi
w historii sięgnąć po drugi z rzędu triumf.
Doskonała obsada w roli Jerzego Kuleja – Tomasz Włosok, a jego żony Heleny –
Michalina Olszańska spowodowały, ze film się oglądało z zapartym tchem.
Prelekcję przed filmem i dyskusję po filmie poprowadził Pan dr Maciej Białous.
Maria Waśkiewicz


 5.12. 2024 wykład O początkach wodociągów w Białymstoku oraz ich funkcjonowaniu do

1915 roku, Wiesław Wróbel, historyk, zastępca dyrektora Biblioteki Uniwersyteckiej im.
J. Giedroycia w Białymstoku. Tropiciel mikrohistorii Białegostoku. Autor m.in.Świętojańska. Historia jednej ulicy, Białystok, którego nie ma.
Odkręcamy kran i woda leci … To przecież takie normalne. I nawet przez myśl nam nie przejdzie, że nie zawsze tak było.
Początki wodociągów białostockich sięgają ostatniej dekady XIX wieku. Białystok liczył wówczas 61 tys. mieszkańców. Był dynamicznie rozwijającym się ośrodkiem przemysłu włókienniczego, ale nie posiadał własnego wodociągu. Podstawowym źródłem wody pitnej była zanieczyszczona odpadkami fabrycznymi i ściekami rzeczka Biała, zwana miejskim kanałem ściekowym. Wcześniejsze próby budowy wodociągu kończyły się fiaskiem. Idopiero w 1890 roku ówczesna Rada Miejska Białegostoku podpisała kontrakt na budowę i eksploatację wodociągu miejskiego z inż. Michałem Ałtuchowem, budowniczym i
akcjonariuszem Wodociągów w Moskwie, Petersburgu i Grodnie. Niedługo potem w Wasilkowie, przy rzece Supraśl, powstała stacja pomp, skąd woda tłoczona była bez żadnego oczyszczania bezpośrednio do zbiornika wieży ciśnień,zbudowanej przy szosie prowadzącej do Białegostoku. Stamtąd przewodem grawitacyjnym zasilała sieć miejską o początkowej długości 16 km. Dla porównania, obecnie Wodociągi
Białostockie eksploatują ponad 1000 km sieci wodociągowej.
Za wodę płacono specjalnymi żetonami o nominałach 1 lub 10 wiader. Takie oryginalne
"wodociągowe pieniądze" krążyły w obiegu do 1915 roku.
Pasjonatę, nie zależnie od tematu, zawsze słucha się z zainteresowaniem. I taki był wykład
Wiesława Wróbla, Kto chce poznać dalsze dzieje wodociągów białostockich może sięgnąć
do jego książki.
W. Wróbel: Wodociągi i kanalizacja Białegostoku od czasów najdawniejszych do 2015
roku
Po wykładzie wystąpił Zespół UTW „Ukulele Senior Group” pod kierownictwem pana
Lecha Mazurka. W koncertowym wykonaniu usłyszeliśmy następujące utwory: „Przez ile
dróg”, „Piosenka o mojej ulicy”, „Życie jest piękne” oraz piosenkę świąteczną w 4 językach
„Feliz Navidad” – Wesołych Świąt.

Życzymy sobie dziś najlepszego,
Życzymy sobie najważniejszego …

Dziękujemy za przypomnienie nastrojowych piosenek o życiu i wprowadzenie w klimat
świąteczny.
Bożenna Krzesak-Mucha

 


Kolejny sukces chóru "ASTRA"

 W dniu 7 grudnia 2024 r. Chór UTW "Astra" wziął udział w XIII Podlaskim Przeglądzie Pieśni Patriotycznej oraz w III Białostockim Przeglądzie Kolęd i Pastorałek w ramach 30 Międzynarodowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek im. Księdza Kazimierza Szwarlika.

W XIII Podlaskim Przeglądzie Pieśni Patriotycznej Chór zdobył Wyróżnienie za wykonanie pieśni: "Białe róże" i "Serce w plecaku". Natomiast w III Białostockim Przeglądzie Kolęd i Pastorałek Chór zdobył Brązowy Dyplom w kategorii "Chóry i Zespoły Dorośli" za wykonanie kolęd: "Płacze Jezus mały", "Dzieciątko się narodziło" i "Radość dziś nastała".
Wielkie Gratulacje od Zarządu na ręce dyrygentki Joanny Bagińskiej oraz dla  uzdolnionych chórzystów.
 
 
 


 Sukces chóru UTW „Astra”

W dniu 30 listopada 2024 r. w Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku odbyły się przesłuchania wojewódzkie IX edycji Festiwalu Piosenki Niezłomnej i Niepodległej im. Henryka Rasiewicza „Kima”. Celem konkursu jest m.in. promocja i upowszechnianie piosenek, pieśni patriotycznych i partyzanckich.Konkurs skierowany jest do dzieci, młodzieży i starszych osób, solistów i zespołów. 

Z przyjemnością informujemy,  podczas eliminacji wojewódzkich Chór UTW "Astra" wykonał utwór "Jak długo w sercach naszych". Za wykonanie tej pieśni chór zdobył III miejsce oraz otrzymał zaproszenie na przesłuchania finałowe w Krakowie. 

Joanna Bagińska i Bożenna Krzesak-Mucha

Serdecznie gratulujemy laureatom i życzymy powodzenia w finale.Gratulujemy  zarówno dyrygentce Joannie Bagińskiej jak i uzdolnionym chórzystom

                                                                                                  Prezes i Zarząd UTW




 W dniu 7.12.2024 roku odbyło się sympozjum w Supraślu pt "Lepsza jakość jesieni życia." zoorganizowane przez:

dr Elizę Szatkowska i dr Joannę Jończyk przedstawicielki stowarzyszenia
"Dla zdrowej i Lepszej Starości"

Celem sympozjum była dyskusja dotycząca praktycznych  i metodycznych aspektów oceny potrzeb osób starszych w perspektywie zdrowotnej, ekonomicznej  i społecznej .

w sympozjum wzięli udział
 Prof. dr hab. Barbara Bień, Wojewódzki Konsultant ds. geriatrii
Kluczowe potrzeby zdrowotne osób starszych w Polsc
Dr Ewelina  Łukaszyk, Specjalista ds. geriatrii
Kompleksowa opieka geriatryczna nad pacjentem 
  Dr Anna Falkowska – Michalska, Uniwersytet Medyczny w  Białymstoku
Dylematy farmakoterapii geriatrycznej w Polsce
  Dr Adam Jakubowski, Uniwersytet  Medyczny w Białymstoku
Potrzeba edukacji zdrowotnej osób starszych
 Maria Szulga, Prezes Uniwersytetu Trzeciego Wieku    w  Białymstoku  
Potrzeby aktywizacji osób starszych w celu polepszenia jakości  życia 
  Elżbieta Rajewska - Nikonowicz, Dyrektor Regionalnego Ośrodka   Pomocy Społecznej w Białystok
System pomocy społecznej a problemy osób starszych



 Listopad w Mielnie-Unieściu też się sprawdza ! Grupa z Białegostoku dotarła do Ośrodka Wczasowo-Rehabilitacyjnego FLORYN 18.11.2024 r. po długogodzinnej jeździe i  pomimo wieczoru, to w dobrych nastrojach. Już od rana rozpoczęły się zabiegi rehabilitacyjne, zapoznawanie z uczestnikami wypoczynku z innych rejonów Polski, a pomiędzy posiłkami (słowa uznania dla Pana Pawła), baaaaardzo długie spacery brzegiem morza. Zaznaliśmy przy tym trzech pór roku, od zimy i puszystego śniegu w blasku słońca, poprzez prawdziwą wiosnę i 14 stopni na plusie, do jesiennej mżawki. Kierownictwo Ośrodka i nieoceniony Pan Mirek przygotowało nam wiele atrakcji jak naukę  zumby i innych tańców, ćwiczenia z gumami, zajęcia artystyczne, spotkanie z pisarką, zielarką,  fantastyczne ognisko z kiełbaskami i przede wszystkim kilka razy odbyły się wieczorki taneczne, integracja trwała w najlepsze. Na koniec kierownicy grup otrzymali podziękowania i drobne upominki od szefostwa Ośrodka, zaś uczestnicy złożyli podziękowania swoim liderom.

Mielno-Unieście i Ośrodek FLORYN to wspaniałe miejsce żeby odpocząć i podreperować zdrowie, dlatego już trwają zapisy na wyjazd w listopadzie 2025 r. 
Krystyna Ruczaj
Wyjazd na wczasy zoorganizowała Maria Waśkiewicz


 
 

 


Po raz kolejny w dniu 04.12.2024 spotkaliśmy się w kinie „Forum” na

specjalnej odsłonie Dyskusyjnego Klubu Filmowego Seniora podczas 18.
Międzynarodowego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych „Żubroffka”.
Podczas pokazu zostały zaprezentowane 3 nagradzane krótkometrażowe
opowieści o ludzkich potrzebach, troskach i marzeniach.
Film „Gorzko
Poruszająca opowieść o parze starszych mężczyzn – Karolu i Henryku, których
związek pozostaje tajemnicą dla otoczenia. Pełne rutyny i spokoju codzienne
życie, jakie prowadzą, zostaje zakłócone niespodziewanym zaproszenie na ślub
bylej sąsiadki , co zmusi ich do konfrontacji z własnymi lękami i społecznymi
oczekiwaniami. Film porusza temat starości, miłości i akceptacji , pokazując, ze
na odwagę nigdy nie jest za późno.
Film „Przybieżeli”
Tuż przed Świętami Bożego Narodzenia , w domu wdowy po miejscowym
organiście dzieją się rzeczy trudne do wyjaśnienia. Błotne ślady pozostawione
w domu, tajemnicze cienie i dziwne dźwięki sprawiają, że Bogusia zaczyna
wierzyć, że mogą to być znaki od zmarłego tragicznie męża. Kobieta doświadcza
zjawisk, które nasilają jej nieprzepracowaną żałobę.
Film „Siła oporu
Polityczny idealizm i nadzieja na lepsze jutro aktorki Olgi wystawione zostają na
najcięższą z prób. Autorytatywna, wszechwiedząca komunistyczna władza
postanawia złamać kobietę, gdy jej ojciec trafia do szpitala, a mąż przebywa w
więzieniu. Olga musi odnaleźć się w nowej sytuacji i dokonać wyboru
niemożliwego.
Gośćmi pokazu byli Rafał Pawłowski (Studnio Munka) i Marcin Kluczykowski.
Wstęp i dyskusję po filmach poprowadził dr Maciej Białous.
Maria Waśkiewicz

 


14 listopada 2024 r. w dniu Światowego Dnia Seniora gościłyśmy w Szkole Podstawowej nr 5 w Białymstoku na zaproszenie Dyrekcji, nauczycielek i dzieci klas I i II. Reprezentowałyśmy Uniwersytet Trzeciego Wieku jako Sekcja Teatralna „Metafora”. Było to wspaniałe spotkanie. P. Dyrektor, nauczycielki oraz dzieci przyjęły nas bardzo serdecznie życzeniami a dzieci składały życzenia w formie przepięknych, bogatych w głęboką treść wierszy.

My ze swej strony zaproponowałyśmy dzieciom wspólną zabawę przy utworach J. Tuwima „Rzepka” i „Lokomotywa”. Dzieci były bardzo chętne do „wyrywania rzepki” i „jazdy za lokomotywą”, wtórowały też w powtórkach tekstu. Wspólna zabawa dostarczyła mam wszystkim dużo radości.

Podziękowaniom nie było końca. Zwieńczeniem było wzruszające „100 lat”. Dostałyśmy „PODZIĘKOWANIA” a w prezencie pięknie zapakowane herbatki. Podjęto nas również gorącą herbatką i słodkościami. To był dla nas wspaniały Dzień Seniora, dlatego dzielimy się tą radością ze wszystkimi seniorami UTW.


DZIĘKUJEMY !!!

Sekcja teatralna

„METAFORA”

op. Krystyna Ruczaj




 7.10.2024. Gawęda Grodzieńska profesora Adama Dobrońskiego

To dla mnie podróż sentymentalna. Od dawna jestem oczarowany tym miastem – takim
stwierdzeniem rozpoczął wykład prof. Adam Dobroński, przypominając historię Grodna oraz
znane postacie związane z tym miastem.
Grodno powstało pod koniec X wieku i do XII stanowił kulturowe i handlowe centrum
Czarnej Rusi. Od 1376 jest formalnie częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego, a wraz
z otrzymaniem praw miejskich w 1391 jednym z jego najważniejszych miast.
Gród nad Niemnem szczególnie ukochał Stefan Batory. Czasy jego panowania to najlepszy
okres dla rozwoju Grodna. Król przebudował stary XIV-to wieczny zamek i tutaj rezydował,
ustanawiając Grodno nieformalną stolicą kraju. Tutaj też zmarł. Jego nagła śmierć nadal nie do końca
została wyjaśniona.
Z woli Jana III Sobieskiego co trzeci sejm walny Rzeczypospolitej odbywał się w Grodnie.
W historii zapisał się szczególnie sejm z 1793 roku, który zatwierdził II rozbiór Polski. Tutaj w 1795
roku abdykował Stanisław August Poniatowski. Po wojnach napoleońskich na blisko 120 lat Grodno
było okupowane przez carską Rosję. W marcu 1921 jako miasto powiatowe weszło w skład
województwa białostockiego. W II Rzeczpospolitej żyło tu ponad 50 tys. mieszkańców (60% Polacy,
37% Żydzi, 3% Białorusini). We wrześniu 1939 roku Grodno zajęły wojska sowieckie. Do historii
przeszła bohaterska obrona miasta przez orlęta grodzieńskie. Później było pod okupacją niemiecką.
Na mocy układów jałtańskich  weszło w skład Związku Radzieckiego. Od 1991 roku jest miastem
obwodowym Republiki Białoruś.
Z Grodnem związanych jest wiele znanych osób. Tu większość swego życia spędziła Eliza
Orzeszkowa, którą mieszkańcy bardzo szanowali i lubili. Anegdota mówi, że gdy była chora, bruk
przed jej domem wyścielano, żeby hałas uliczny do niej nie docierał. Tutaj napisała powieść „Nad
Niemnem”. W jej byłym domu istnieje niewielkie muzeum. Przez 5 lat mieszkała tu także Zofia
Nałkowska. Grodno ukochał też Józef Piłsudski. W drodze do Druskiennik zazwyczaj zatrzymywał się
na dworcu, przyjmując w pociągu delegację władz miejskich.
Grodno to szmat historii polskiej i narodu polskiego. Trzeba czytać i mówić o tym mieście –
podkreślił profesor.
Po wykładzie z wiązanką pieśni patriotycznych wystąpił Chór UTW „ASTRA” pod batutą Joanny
Bagińskiej.
Bożenna Krzesak-Mucha

 


Rada Edukacji Finansowej działająca przy  Ministerstwie Finansów przyznała  naszemu Uniwersytetowi wyróżnienie za 2023 r dla incjatywy Finanse Współczesnego Seniora za szczególne przyczynienie się do rozwijania kompetencji finansowych społeczeństwa.



"Wyróżnienie ma charakter honorowy i nie wiąże się z gratyfikacją finansową. Organizator lub współorganizatorzy nagrodzonej inicjatywy otrzymają dyplomy oraz możliwość posługiwania się znakiem graficznym potwierdzającym przyznanie Wyróżnienia. 

To zaszczytne wyróżnienie otrzymały dwie organizacje na zgłoszonych kilkanaście.

Za 2023r

  1. Olimpiada Zwolnieni z Teorii - Fundacja Zwolnieni z Teorii
  2. Finanse Współczesnego Seniora 5: warsztaty praktyczne z wykorzystania współczesnej bankowości - Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku

 Dyplom odebrali:Prezes Maria Szulga i Mariusz Kozłowski szkoleniowiec prowadzący zajęcia i autor projektów wszystkich pięciu edycji.

 

 


 Podpisanie umów „Zorganizowani i aktywni w Podlaskim

Dziś odbyło sie uroczyste podpisanie umów  w Urzędzie Marszałkowskim z Marszałkiem  Łukaszem Prokorym i v-ce marszałkami

Miło mi poinformować naszych słuchaczy,że otrzymaliśmy dofinansowanie na nowy sprzęt: komputery drukarkę i programy do tych komputerów.  z Urzędu Marszałkowskiego.
Na 150 złożonych projektów dofinansowanie otrzymały 43 organizacje w tym nasza mała uczelnia.Dofinansowanie nieduże /trochę ponad 14tys,ale pozwalające nam odnowić  i uaktualnić posiadany sprzęt .Jesteśmy bardzo wdzięczni .
Projekt został złozony przez Prezes Marię Szulgę.Dziękuję Mariuszowi Kozłowskiemu ,zaprzyjaźnionemu   z nami informatykowi  i przyjacielowi naszego UTW za pomoc w napisaniu projektu .

 



 „WESOŁE JEST ŻYCIE SENIORA” - pod takim hasłem 6 listopada odbył się coroczny

Bal Seniora studentów Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Białymstoku. Na sali
bankietowej w restauracji Venessa bawiło się 111 naszych słuchaczy. O oprawę muzyczną
zadbał zespół „RAIDER”. A o inne atrakcje, jak zwykle niezawodne w swej kreatywności
organizatorki, Maria Waśkiewicz i Krysia Popławska. Przez cały czas imprezy parkiet był
zapełniony, bo taneczne rytmy porwały zarówno młodszych jak i starszych seniorów.
W programie balu znalazł się też mini koncert Marii Waśkiewicz, która wystąpiła z lirycznym
repertuarem pieśni miłosnych, otrzymując gorące brawa słuchaczy. 
Bardzo sympatycznym akcentem wieczoru był występ Alicji Sokół z zespołu UTW „Sare
Roma”. Żywiołowe cygańskie rytmy dodały nowej energii uczestnikom balu.
Oddech od tanecznych szaleństw pozwalały złapać przygotowane przez Krysię
humorystyczne konkursy. I oczywiście przerywniki na konsumpcję. Przepyszne paszteciki do czerwonego barszczu zapamiętam na długo.
Czas mijał błyskawicznie i zupełnie niespodziewanie wybiła godzina 22:00 oznaczająca
zakończenie imprezy i trzeba było się pożegnać.
Kolejny raz przekonaliśmy się, że warto wyjść z domu, warto przebywać z przyjaznymi
ludźmi, pozytywnie nastawionymi do siebie i innych.

Jeśli chcesz ulżyć swojemu sercu, zatańcz!

(Grek Zorba)

Bożenna Krzesak-Mucha

 


17.10.24, Polacy na Wileńszczyźnie i ich ścieżki edukacyjne – wykład dr. hab. prof.

Uniwersytetu w Białymstoku Jerzego Halickiego.                                 
Pan prof. nakreślił zmiany strukturalne mniejszości polskiej na Litwie po II wojnie światowej.
Obecnie Polacy skupieni są przede wszystkim na Wileńszczyźnie. W okręgu wileńskim
mieszka zdecydowana większość społeczności polskiej, co stanowi 6,74 % populacji kraju. 
W trosce o poziom wykształcenia młodzieży polonijnej w roku 2007 w Wilnie rozpoczął
działalność Wydział Ekonomiczno-Informatyczny Uniwersytetu w Białymstoku – pierwsza
filia uczelni zagranicznej na Litwie. Był to też pierwszy zamiejscowy wydział uczelni polskiej
poza granicami kraju. Dużą rolę na Litwie odegrało Stowarzyszenie Naukowców Polaków
Litwy, którego jedynym z podstawowych celów jest propagowanie nauki wśród polskiej
młodzieży, ,,...gdyż każda mniejszość narodowa może się prężnie rozwijać tylko wtedy, kiedy
potrafi wypromować swoje elity, wśród których ważne miejsce muszą zajmować naukowcy.''
(Prezes SNPL prof. dr Henryk Malewski).
Początkowo uczelnia funkcjonowała w wynajętych pomieszczeniach. Profesor z wielką
radością i dumą opowiadał o nowo wybudowanej siedzibie. Budynek jest okazały i robi
wrażenie. Pan profesor zaprezentował go na slajdach. Nowy obiekt polepszył warunki
studiowania, są w nim też pomieszczenia dla naukowców i cała administracja filii wileńskiej.
Aktualnie studenci Filii UwB w Wilnie mają możliwość nauki w języku polskim na czterech
kierunkach. Są to: ekonomia, informatyka, europeistyka oraz od tego roku pedagogika
przedszkolna i wczesnoszkolna. W czasie 17 lat funkcjonowania uczelnię ukończyło 941
absolwentów.
Po wykładzie umilił nam czas występ zespołu Zdzisława Kulikowskiego ,, De Ja Vu;, który
koncertem ,,Tych lat nie odda nikt "zabrał nas w  muzyczną   podróż do minionych lat.
Dziękujemy Panu profesorowi za wykład, a zespołowi za przypomnienie starych, dobrych
piosenek. 
Jolanta Żdanuk – sekcja redakcyjna


 Wizyta minister ds. polityki senioralnej w Białymstoku

4 listopada w sali konferencyjnej Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego odbyło się spotkanie z
minister ds. polityki senioralnej Marzeną Okuła- Drewnowicz w ramach konsultacji
społecznych projektu Bonu Senioralnego, nowego świadczenia dla seniorów.
W konsultacjach uczestniczyli przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego, instytucji
pomocy społecznej i organizacji pozarządowych działających na rzecz seniorów. UTW
reprezentowały: prezes Maria Szulga i Bożenna Krzesak-Mucha.
Bon senioralny to świadczenie pozwalające na sfinansowanie usługi o charakterze
opiekuńczym w miejscu zamieszkania seniora. Usługi te będą obejmowały pomoc
w zaspakajaniu podstawowych codziennych potrzeb życiowych seniorów (np. pomoc
w przygotowaniu i spożywaniu posiłków, opieka higieniczno-pielęgnacyjna), pomoc
w uzyskaniu dostępu do świadczeń zdrowotnych, zapewnienie kontaktów z otoczeniem.
Program skierowany będzie do seniorów w wieku 75+ i ich pracujących rodzin. Maksymalna
wartość bonu senioralnego wyniesie 2150 zł. Wniosek o przyznanie bonu składać będzie
rodzina w porozumieniu z seniorem. Program będzie posiadał kryteria finansowe, zarówno
w przypadku seniora, jak i członków rodziny.
Gmina z wykorzystaniem kwestionariusza dokona oceny niezaspokojonych potrzeb seniora
i na podstawie liczby przyznanych punktów przydzieli mu pomoc: od 12 do 50 godzin usług
w miesiącu. To od gminy także będzie zależeć, czy chce sama wykonać usługi na rzecz
mieszkańca, czy zleci je firmie lub organizacji pozarządowej specjalizującej się w opiece nad
osobami starszymi.
Pierwszym etapem realizacji programu będzie przygotowanie i przeszkolenie kadry
opiekunów. Jednym z wymagań będzie odbycie 30-godzinnego szkolenia przygotowującego
do pracy z seniorami z niezaspokojonymi potrzebami życia codziennego.
Bon Senioralny ma uzupełnić istniejący system wsparcia seniorów i ich rodzin. Chodzi o to,
by młodsze pokolenia nie rezygnowały ze swojej aktywności zawodowej, gdy starzejący się
rodzice i dziadkowie zaczną wymagać stałej opieki.
Celem jest także, jak podkreśliła pani minister, zbudowanie profesjonalnego rynku usług
opiekuńczych - zwiększenie liczby dostępnych, odpowiednio przeszkolonych, opiekunów.
Konsultacje społeczne na temat Bonu Senioralnego trwać będą jeszcze do 12 grudnia.
Bożenna Krzesak Mucha


 W dniu 1 listopada nasze słuchaczki kwestowały na cmentarzu Farnym .Zbiórka przeznaczona jest na odnowę starych zaniedbanych nagrobków .Główną incjatorką i organizatorką kwesty jest znana pisarka, poetka ,eseistka białostocka Elżbieta Kozłowska -Świątkowska.

W tym roku po raz piąty kwestowała Prezes UTW Maria Szulga ,a z pomocą dołączyła
Ola Kulgawczyk.Dziękujemy ofiarodawcom.Nazbierałyśmy prawie pełne puszki.


 


Uniwersytet Trzeciego Wieku w Suwałkach obchodził uroczyście Srebrny Jubileusz. Jest to nasz młodszy brat .Przy założeniu UTW w Suwałkach duże wsparcie okazał nasz pierwszy Prezes Czesław Kryszkiewicz. Z gratulacjami i życzeniami od naszych słuchaczy w uroczystości uczestniczyli: Prezes Maria Szulga oraz członkowie Zarządu Bożenna Krzesak Mucha oraz Krystyna Popławska. 
Aktualnie Prezesem UTW w Suwałkach jest pani  Maria Lauryn .Gratulujem
y pięknego jubileuszu



 "Żal, żal za Dziewczyną..."

 Pani Kamila Papaj zakończyła współpracę jako instruktorka sekcji teatralnej "Metafora". Na poniedziałkowym spotkaniu 21 października seniorki serdecznie i ciepło podziękowały swojej reżyserce za kilka wspaniałych lat współpracy, pełnych artystycznych uniesień, twórczych spotkań z publicznością, co dawało wiele radości wszystkim oglądającym nasze spektakle. Pragnąc kontynuować zaszczepioną przez Panią Kamilę Papaj pasję do teatru, zależy nam na podtrzymaniu działań aktorskich, będących niezbędną artystyczną aktywnością naszego senioralnego życia. W związku z tym nadal będziemy się spotykać, omawiać proponowane przez siebie spektakle, robić próby, a może nawet coś wystawiać. Dziękując za dotychczasowe administrowanie naszą sekcją Pani Alicji Temler, informujemy, że nową opiekunką sekcji teatralnej została wybrana Krystyna Ruczaj.

Krystyna Ruczaj

 


 


 
W środę, 16 października 2024 roku DKF Seniora przedstawił widzom film „Bulion i inne
namiętności”/ „La passion de Dodin Bouffant”/ w reżyserii Trana Anh Hunga. To ponad
dwugodzinna obserwacja kulinarnego procesu, którego fabuła wypływa bezpośrednio z
gotowanych wywarów, szatkowanych warzyw i peklowanych mięsiw. Zamiast muzyki tempo
filmu jest tu dyktowane dźwiękami noży uderzających w deski, czy skwierczącego na ogniu
masła. Bohaterami osadzonego w drugiej połowie XIX wieku obrazu są znakomita kucharka
Eugénie (Juliette Binoche) i znany smakosz, gastronom Dodin (Benoît Magimel). Od 20 lat
razem gotują, tworzą przepisy i wydają wielkie przyjęcia. Rozmawiają ze sobą głównie za
pośrednictwem potraw, przygotowując wspaniałe buliony, sosy, przepiórki, turboty… Świat,
który wspólnie tworzą, pomaga im przetrwać najtrudniejsze życiowe momenty. Gotowanie
jest tu metaforą i odbiciem łączącej ich relacji, dopasowaniem i zrozumieniem bez słów. Jest
to opowieść o czystej i prawdziwej miłości między Eugenie i Dodinem. Kolejną sprawą jest
to, że Binoche i Magimela, łączył prawdziwy związek (byli parą przez 5 lat i mają razem
dziecko ). To jest smaczek, bo w filmie widać, że między nimi jest coś więcej, niż tylko rola.
„Bulion i inne namiętności”/ „La passion de Dodin Bouffant”/ podobał się większej części
publiczności zgromadzonej w kinie Forum, co potwierdziła żywa dyskusja poprowadzona
przez Michała Jerzego Dąbrowskiego. Fajnie było zobaczyć miłość w innym niż zawsze
wydaniu na kinowym ekranie.
Krystyna Popławska

 


Białostoccy seniorzy UTW powitali nowy rok akademicki.
3 października na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku odbyła się uroczysta
inauguracja roku akademickiego 2024/2025.
W uroczystości wzięli udział słuchacze UTW oraz zaproszeni goście, w tym Prezydent
Białegostoku, przedstawiciele Wojewody Podlaskiego, Uniwersytetu w Białymstoku,
duchowieństwa, Komendy Miejskiej Policji, podlaskich instytucji kulturalnych, organizacji pozarządowych. 
Po odśpiewaniu hymnu państwowego, minutą ciszy uczczono odejście prof. Wojciecha
Pędicha, jednego z założycieli UTW oraz dr. hab. prof. Józefa Maroszka, który aktywnie współpracował z naszą sekcją historyczną.
Uczestników powitała Prezes UTW Maria Szulga. W swoim inauguracyjnym wystąpieniu
stwierdziła, że historia 30 lat naszego Uniwersytetu, niezwykłej organizacji stworzonej z
potrzeby serca, z prawdziwą troską i myślą o podlaskich seniorach, to powód do wielkiej
radości i dumy. Jesteśmy pierwszym i najstarszym UTW na Podlasiu. Tworzymy historię, sami o tym nie wiedząc. Wspomniała ojców założycieli UTW. Wyraziła radość ze spotkania i podziękowała wszystkim za współpracę i wspieranie działalności seniorów. Życzyła
seniorom zdrowia i energii we wspólnym działaniu, przywołując słowa Ojca Pio : Idźmy
ciągle naprzód, choćby powolnym krokiem …
Następnie były wystąpienia gości. Głos zabrali: Tadeusz Truskolaski, prezydent
Białegostoku, Biskup Henryk Ciereszko, Paweł Krutul, I wicewojewoda, list od Jacka
Brzozowskiego, Wojewody Podlaskiego przeczytał Mateusz Ziemblicki.
Odczytane zostały także okolicznościowe listy od Abp. Józefa Guzdka, Metropolity
Białostockiego, Łukasza Prokoryma, Marszałka Województwa Podlaskiego, prof. dr hab.Mariusza Popławskiego, rektora UwB, dr hab. inż. Marty Kosior-Kazberuk, rektor
Politechniki Białostockiej.
Miłym akcentem podczas inauguracji było złożenie ślubowania przez grupę nowych
studentów. Immatrykulacji dokonała Prezes Maria Szulga
Wykład inauguracyjny Kresowiacy na Podlasiu po II wojnie światowej – nowa tożsamość,
wygłosił dr Aleksander Miśkiewicz. W swoim wystąpieniu podkreślił, jak ważne jest
zachowanie pamięci o Kresowiakach, którzy zostali na Kresach i o tych, którzy wyjechali na
Ziemie Zachodnie Polski. Zaprosił też do współpracy z pismem „Goniec Kresowy”,
wydawanym przez Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna. Jubileuszowy 100 numer „Gońca Kresowego” będzie można odebrać w biurze UTW.
Uroczystość uświetnił występ chóru „Astra”, w wykonaniu którego pięknie zabrzmiały pieśni
Gaude Mater Polonia i Gaudeamus Igitur.
Bożenna Krzesak-Mucha
Krystyna Popławska

 


Po trzech miesiącach wakacji 18 września 2024 miłośnicy kina spotkali się w kinie „Forum ”aby obejrzeć film ”Lee. Na własne oczy” w reżyserii Ellen Kuras.

Zdobywczyni Oskara Kate Winslet jako słynna amerykańska korespondentka Lee Miller, której fotografie pokazały światu horror II wojny światowej przeszły do historii.
Jest rok 1938, Lee Miller wzięta modelka, muza artystów próbuje swoich sił jako fotografka. W świecie zdominowanym przez mężczyzn codziennie musiudowadniać swoją wartość. Nie chce zajmować się jedynie modą i fotografowaniem pięknych wnętrz. Ma wielki talent do wydobywania w obrazach prawdy o ludzkim życiu, do nawiązywania niezwykłego porozumienia z bohaterami swoich fotografii, szczególnie z kobietami. Gdy Europa pogrąża się w koszmarze II wojny światowej, Miller nie chce oglądać jej z bezpiecznej odległości, wyrusza na front, by jako korespondentka brytyjskiego „Vogue’a
pokazać światu tragiczną prawdę o ludzkim wymiarze wojny. Jako jedna z pierwszych fotografów widzi z bliska poświęcenie żołnierzy, cierpienie cywilów i koszmar niemieckich obozów koncentracyjnych.
Znakomite zdjęcia Pawla Edelmana, jednego z najwybitniejszych operatorów filmowych na świecie, współtwórcy m.in. oskarowego „Pianisty”, doceniło jury festiwalu „Camerimage ”kwalifikując „Lee” do konkursu głównego.

Wprowadzenie do filmu i dyskusję po filmie poprowadziła Pani dr Karolina Wierel.
 
Maria Waśkiewicz


 DKF Seniora 19 czerwca zakończył sezon 2023/2024 obrazem filmowym, który na długo zostanie w naszej pamięci i sercach.

To japońsko-niemiecki film „Perfect Days” w reżyserii Wima Wendersa.

Film opowiada o kilku dniach z życia Hirayamy, tokijskiego czyściciela toalet. Chociaż jego dni są

bliźniaczo do siebie podobne, jest zadowolony ze swojego prostego i uporządkowanego życia.

Codziennie przemierza Tokio, z dokładnością i oddaniem porządkując miejskie toalety. I pracy tej nie

odbiera jako hańbiącej. Jego relacje z innymi są ograniczone. Należy do milczków, więc najczęściej

tylko się uśmiecha, kiwa głową. Czasem posiedzi w parku, podziwiając drzewa i niebo, po pracy

wpadnie na drinka, zawsze do tego samego baru. Ma też swoje pasje. Z zamiłowaniem pielęgnuje

rośliny, namiętnie fotografuje naturę, dużo czyta i słucha muzyki z kaset magnetofonowych. Możemy

się tylko domyślać, że miał niełatwą przeszłość, ale teraz chce żyć spokojnie, w zgodzie ze sobą.

a ustalone rytuały mu w tym pomagają.

Z pozoru film o niczym. Ale trzeba go zobaczyć, bo słowa nie oddają jego charakteru. Trzeba zobaczyć

komorebi – obrazy drzew prześwietlonych słońcem, uspakajająco działających na bohatera i widza.

A przede wszystkim trzeba zobaczyć aktorstwo Kojiego Yakusho, wcielającego się w postać Hirayamy

– jego wymowne oczy i uśmiech, szczególnie w scenie końcowej. Posłuchać muzyki z lat 60,70. I może

pojawi się refleksja – gdzie my tak pędzimy, zatrzymajmy się, cieszmy się każdym dniem, życiem po

prostu. Nie pozwólmy, by przeciekało nam przez palce.
Bo jak mówi główny bohater – ważne jest
TU i TERAZ.

Słyszałam już głosy, że obraz Wima Wandersa może być formą filmoterapii.

Film na festiwalu w Cannes zdobył nagrodę Jury Ekumenicznego, a Kōji Yakusho wygrał w kategorii najlepszy aktor. Obraz był też nominowany do Oscara.

„Perfect Days” podobał się publiczności zgromadzonej w kinie Forum, co potwierdziła żywa dyskusja

poprowadzona przez dr Tomasza Adamskiego. DKF Seniora 

Na koniec dodam, że DKF Seniora to taki nasz dobry rytuał…

Bożenna Krzesak-Mucha

 


 


 Dnia 28 maja 2024 r. o godz. 17 w klubie "Jubilat" S.M. Rodzina Kolejowa odbył się wernisaż wystawy obrazów sekcji malarskiej "Kolor" pod tytułem "Pory roku".                        Po przywitaniu przybyłych gości pierwszym punktem uroczystości były występy zaproszonych zespołów artystycznych. Tancerki z zespołu "Młode Duchem", działającego przy klubie "Miraż" Białostockiej Spółdzielni Mieszkaniowej pod kierunkiem Wiesławy Popiel z gracją zaprezentowały tańce w kręgu. Kolorowe spódnice tancerek wirowały w trakcie  bezbłędnie wykonywanych sekwencji kroków w różnorodnych konfiguracjach.  Panie z zespołu wokalnego "O Uśmiech Seniora" działającego przy UTW w Białymstoku pod kierownictwem Jadwigi Łuckiewicz popisowo wykonały cztery piosenki. Szczególne wzruszenie wywołała pieśń poświęcona matce, wszak dwa dni wcześniej był Dzień Matki. Występy obu zespołów bardzo się podobały i zostały nagrodzone gromkimi brawami i symbolicznymi goździkami.

       Po występach artystycznych nastąpiło podziękowanie kierowniczce klubu "Jubilat" - pani Monice za udostępnienie i przygotowanie sali do potrzeb wernisażu a szczególnie za osobiste powieszenie naszych obrazów.
       Kolejnym punktem programu była prezentacja autorek i autora wystawionych obrazów.  Dwanaście osób z sekcji "Kolor": Halina Gryk, Janina Lach, Teresa Lautsch, Zdzisława Oleksyn, Teresa Pacewicz, Nadzieja Piszczatowska, Krzysztof Pierzchała, Bogumiła Połoczańska, Elżbieta Ewa Prokopczyk, Krystyna Stankiewicz, Barbara Toczydłowska, Elżbieta Warowiec oraz nasza instruktorka - mgr sztuki malarka Maria Kraszewska -  łącznie zaprezentowało 48 obrazów. Inspiracją do wyboru tematu wystawy były obrazy Janiny Lach, przedstawiające cztery portrety kobiet jako spersonifikowane pory roku: wiosna, lato, jesień i zima. Na naszej wystawie najliczniejsze są obrazy kolorowych wiosennych i letnich kwiatów oraz pejzaże ukazujące wszystkie pory roku, lecz nie brakuje też scenek rodzajowych.  
      Zgodnie z tradycją wernisaży i tym razem przygotowałyśmy poczęstunek dla wszystkich gości: były ciasta upieczone przez nasze koleżanki Bogusię i Halinkę, cukierki i różne słodycze, owoce oraz zimne i gorące napoje.
      Zachęcamy do obejrzenia naszej wystawy w godzinach pracy klubu "Jubilat".
      Barbara Toczydłowska - kierowniczka sekcji "Kolor" 


 SENIORZE NIE DAJ SIĘ OSZUKAĆ!


To hasło przewodnie spotkania słuchaczy UTW ze star.asp. Martą Gawieńczyk i star.
asp. Joanną Gustek z Zespołu Profilaktyki Społecznej Wydziału Prewencji Komendy
Miejskiej Policji w Białymstoku, które odbyło się 9.05.2024.
Podczas wykładu Policjantki przypomniały różne metody przestępców, by wyłudzić od nas
pieniądze: na wnuczka, policjanta, hydraulika, pracownika socjalnego itd. W każdym
przypadku - telefonów o nagłym wypadku kogoś bliskiego, z banku o korzystnych
inwestycjach finansowych, SMS o konieczności uregulowania jakiś zaległości - nie dajmy się
ponieść emocjom i weryfikujmy przedstawione historie. Kierujmy się zasadą
ograniczonego zaufania.
Mimo systematycznych akcji informujących seniorów o tych zagrożeniach, statystyki nadal są
wymowne – 80 % ofiar oszustów to ludzie starsi.
Apel też do kobiet, by uważały na oszustów matrymonialnych w sieci!
W drugiej części spotkania wystąpiły Grupy Dziecięce i Młodzieżowe Zespołu Pieśni i Tańca
„Kurpie Zielone”, prezentując wiązankę pieśni i tańców folklorystycznych. Gratulujemy
Opiekunom grup i młodym wykonawcom, bo był to świetny występ, który rozgrzał nasze
serca i na długo pozostanie w naszej pamięci. Dziękujemy Podlaskiemu Instytutowi Kultury
za systematyczną i owocną współpracę.
Wszystkich słuchaczy zachęcam do obejrzenia filmowej relacji z tego wydarzenia, którą na
Facebooku zamieściła Jadwiga Barcewicz.
Bożenna Krzesak-Mucha



 W dniu 20.04.2024 nasza grupa teatralna „Metafora” wzięła udział w IV Wojewódzkim Przeglądzie Amatorskiej Tworczości Teatralnej „PIKTOGRAMY” organizatorem, której był Podlaski Instytut Kultury w Białymstoku.

Tematem tegorocznej edycji była „Przyjażń” – jeden z najważniejszych aspektów naszego życia i realacja oparta na zaufaniu i akceptacji . Do udziału w tym przeglądzie zostaliśmy zakwalifikowani na podstawie nadesłanych nagrań.
Przegląd tegorocznej twórczości teatralnej odbył się w Domu Ludowym w Supraślu, gdzie wystawiłyśmy sztukę p.t. „Jesienne parki” na podstawie tekstów z Kabaretu Starszych Panów
Kierownik sekcji „Metafora” – Alicja Temler


 18.04.2024 Parentyfikacja dziadków w rodzinach z pominiętym pokoleniem,

dr Joanna Borowik ", adiunkt Wydziału Nauk o Edukacji, Uniwersytet
w Białymstoku.
Występ zespołu "SARE ROMA" oraz chóru "ASTRA".
Parentyfikacja to odwrócenie ról w rodzinie. Pierwotnie termin ten odnoszono do dzieci, które przejmowały opiekę nad rodzicami lub innymi członkami rodziny, do czego z racji wieku i możliwości emocjonalnych nie były przygotowane. Współcześnie coraz częściej mamy do czynienia z sytuacją, kiedy opiekę nad wnukami przejmują dziadkowie, pełniąc w stosunku do nich role rodzicielskie (stąd określenie rodzina z pominiętym pokoleniem). Dzieje się tak z różnych powodów: wypadki losowe, niewydolność młodych rodziców, uzależnienia,emigracja, a nawet porzucenia małych dzieci.
Z badań przeprowadzonych przez dr Joannę Borowik wynika, że ponowne rodzicielstwo
dziadków to zawsze wydarzenie przełomowe w ich biografii i przynosi różne konsekwencje.
Jedni szybko odnajdują się w nowej roli, opieka nad wnukami daje im radość i satysfakcję, że wspierają rodzinę. Dla innych to zadanie, które przekracza ich możliwości. Poczucie
odpowiedzialności za wychowanie wnuków rodzi stres i obawę, czy podołają nowym
wyzwaniom. Jednocześnie wszyscy rozmówcy podkreślali, że bardzo im żal utraconej
tradycyjnej roli dziadków. Bardzo wymowne i wzruszające były przytoczone przez Panią
Doktor bezpośrednie wypowiedzi osób biorących udział w badaniu: Robimy po prostu to
czego dzieci potrzebują, a wszyscy się przy tym dobrze bawimy (…), to bycie jak na samotnej wyspie (…), odkąd wnuki z nami zamieszkały, znajomi przestali nas do siebie zapraszać (…),zdarzało się, że siedziałam i płakałam, wie pani z niemocy, strachu (…), często myślę, co z nimi będzie, gdy ja umrę (…).*
Wnioski z badań są jednoznaczne – dziadkowie odgrywający rolę rodziców potrzebują
uznania i społecznego wsparcia.
Spotkanie uświetniły występy chóru „ASTRA” i zespołu tanecznego „SARE ROMA”.
Odwiedziło nas też Pogotowie Dietetyczne, serwując pyszne dietetyczne ciasto.
Bożenna Krzesak-Mucha

*Joanna Borowik, Rodzina z pominiętym pokoleniem: doświadczenia życiowe dziadków
wychowujących wnuki. Rodzina_z_pominiętym_pokoleniem_doś.pdf


 Środa, 10 kwietnia, zapisze się w pamięci kinomaniaków – seniorów na długo, a to za sprawą Kina „FORUM” i zaprezentowanego w ramach DKF-u filmu Christophera Nolana p.t. „Oppenheimer”.

Jest to najbardziej dojrzałe dzieło w dorobku reżysera. Ważne moralnie, okraszone doskonałym aktorstwem, niesamowitymi zdjęciami, żywymi dialogami, perfekcyjnym montażem dźwięku i narracją zbudowaną na bazie trzech przeplatających się wątków, które spotykają się gdzieś pod koniec filmu. A kreacje aktorskie?– Cillian Murphy, Emily Blunt, Matt Damon, Robert Downey Jr. czy nawet pojawiający się w dosłownie czterech scenach Einstein odegrany przez Toma Contiego –

mamy tu do czynienia z

aktorstwem najwyższej próby. To opowieść o człowieku, ludzkości, bombie atomowej, historii przemysłu atomowego na świecie oraz naszej psychice. Jest to opowieść o ludziach i ich wadach, łącznie z tą największą, czyli skłonnością do samozagłady. Jeden z krytykówpowiedział: „Nieprzypadkowy jest dominujący w „Oppenheimerze” motyw sądu, przesłuchania. To raczej sąd nad zachłanną ludzkością, która chwilę po praktycznej demonstracji siły wolała dążyć do zbudowania jeszcze większej bomby, niż wykorzystać zdobyte doświadczenie do tego, by wreszcie raz na zawsze skończyć z wojnami.”
Oppenheimer” to kino wielkiego kalibru. Film, który pozwala wynieść jak najwięcejdoznań, odmiennych dla każdego. Otwiera pole do dyskusji, umożliwia wymianę różnychspostrzeżeń… Pozostaje w głowie na długo. Dlatego śmiało twierdzę, że jest kinowym ARCYDZIEŁEM. Zdecydowanie zachęcam i polecam wybrać się do kina.
Prelekcję przed i spotkanie po filmie poprowadził Michał Jerzy Dąbrowski
Krystyna Popławska


 21.03.2024 Prof. dr hab Barbara Bień "Poczucie samotności a depresja”

Koncert Chóru Młodzieżowego Domu Kultury w Białymstoku pod dyr. Barbary
Kornackiej.
Depresja stała się chorobą cywilizacyjną, która dotyka coraz więcej ludzi na świecie. Ma
różne oblicza – od stanów obniżonego nastroju do zaburzeń zagrażających życiu. Różne też mogą być przyczyny jej powstawania. Zdaniem prof. Bień głównym czynnikiem
wpływającym na depresję u osób starszych jest samotność - subiektywnie postrzegana
izolacja społeczna, odwrotność potrzeby przynależności. Rodzi stres, który skraca życie.
Pogarsza jakość snu, obniża koncentrację, zwiększa ryzyko otępienia nawet o 40%,
podwyższa ryzyko stanów zapalnych w organizmie, stanów lękowych, depresji, tendencji
samobójczych, prowadzi do uzależnień lekowych i substancji psychoaktywnych, osłabia
układ immunologiczny.
Jak uchronić się przed samotnością i depresją? Oto kilka rad pani Profesor.
Dbajmy o dobre relacje z ludźmi. Budujmy bliskość. Rozmawiajmy. Dziękujmy za drobne gesty, które sprawiają, że nasza codzienność jest lepsza. Nie obrażajmy się nawzajem. Nie budujmy murów. Nie zamykajmy się w sobie. Nie poniżajmy nikogo i nie wyrażajmy pogardy. W utrzymaniu relacji pomocna może być też technika pięciu godzin. To metoda opracowana przez profesora Johna Gottmana. Polega na codziennym poświęcaniu określonego czasu na konkretne działania w kierunku osoby, z którą relację chcemy poprawić
– z partnerem, ale także z rodzicami, dziećmi, przyjaciółmi i innymi bliskimi. Ważne są
cztery elementy: rozmowa, docenienie, czułość i randkowanie. Wszystko w odpowiednich
proporcjach (patrz: Metoda pięciu godzin robi furorę. Spróbuj z partnerem - WP Kobieta, Czy da się uratować związek
w 5 godzin? Poznaj metodę Johna Gottmana! Kobieceinspiracje.pl).
Poza tym: Rób rzeczy, które lubisz, z ludźmi, którzy podzielą twoje pasje.
Pokochaj siebie! Niech realne życie będzie priorytetem. Skup się na własnym rozwoju.
Rady z zakresu psychologii społecznej teoretycznie są proste, pod warunkiem jednak, że
stosujemy się do nich na co dzień – zaznaczyła prof. Bień.
Na koniec Pani Profesor odwołała się do artykułu J. Davida Creswella „Zaakceptuj
niedogodności a poczujesz szczęście” (Świat Nauki, marzec 2024). A ja polecam książkę Sonji Lyubomirsky „Wybierz szczęście. 12 kroków do życia, jakiego pragniesz”.
Po wykładzie z pięknym, refleksyjnym koncertem wystąpił Chór Młodzieżowego Domu
Kultury w Białymstoku pod dyrygenturą Barbary Kornackiej, akompaniament -Anna Maria Przydworska. Chór w tym roku obchodzi 25-lecie. Gratulujemy dotychczasowych licznych osiągnięć na konkursach krajowych i zagranicznych. Życzymy dalszych sukcesów, a także radości i satysfakcji z artystycznych działań.
Bożenna Krzesak-Mucha


 Walne Zebranie Sprawozdawcze

Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Białymstoku

za rok 2023

Walne Zebranie Sprawozdawcze Delegatów UTW odbyło się 19 marca 2024 r.
Zgromadzonych w sali CAS powitała prezes Maria Szulga. Obradom przewodniczyła koleżanka Helena Kurza. Po stwierdzeniu kworum przystąpiono do realizacji programu.
Sprawozdanie merytoryczne za rok 2023 odczytała Maria Waśkiewicz, członek Zarządu UTW. Uwzględniało ono działania wszystkich sekcji zainteresowań, wykłady, zajęcia fakultatywne,dydaktyczne, DKF, projekty krajowe i zagraniczne, współpracę z uczelniami
białostockimi, instytucjami kultury i różnymi organizacjami. W roku sprawozdawczym odbyło się 10 posiedzeń Zarządu UTW. Zarząd m.in. był organizatorem wczasów nad morzem, zabawy andrzejkowej, w której uczestniczyło 100 osób, spotkania opłatkowego, dofinansowanego przez Prezydenta Białegostoku (120 osób). W ramach współpracy ze Stowarzyszeniem Diabetyków wielu słuchaczy uczestniczyło w tzw. obiadach czwartkowych.
Nasza uczelnia była też partnerem merytorycznym VII Forum Seniorów.
Sprawozdanie finansowe za 2023 r. przedstawiła skarbnik Jolanta Rogowska. Wynik
finansowy jest dodatni. Komisja Rewizyjna dokonała analizy dokumentacji pracy UTW,
stwierdzając w swym sprawozdaniu, że działalność merytoryczna i finansowa prowadzona jestprawidłowo i zawnioskowała o absolutorium dla Zarządu.
Prezes Maria Szulga zaprezentowała kierunki działania UTW na rok 2024, uwzględniając
oczekiwania i istotne potrzeby słuchaczy oraz kontynuację wypróbowanych poczynań.
Jolanta Rogowska zapoznała zebranych z planem finansowym na rok 2024.
Po części sprawozdawczej przewodnicząca Helena Kurza zaprosiła zebranych do
merytorycznej dyskusji. Głosy delegatów dotyczyły sytuacji finansowej UTW, konieczności
szukania nowych środków, także poprzez realizację kolejnych projektów międzynarodowych,
rozszerzenia działalności kulturalnej.
Następnie jednogłośnie przegłosowano uchwały zatwierdzające sprawozdania, założenia
programowe i finansowe na rok 2024 oraz w sprawie udzielenia Zarządowi absolutorium.
Wolnych wniosków nie było.
Po czym przewodnicząca ogłosiła zakończenie zebrania. Prezes Maria Szulga podziękowała
wszystkim osobom z poszczególnych komisji, protokólantom oraz zebranym.
Bożenna Krzesak - Mucha

 



W dniu 7 marca 2024 studenci UTW w Białymstoku w Auli Prawa UwB wysłuchali wykładu publicysty, dziennikarza Adama Białousa pt. "Obława Augustowska". Obława augustowska – to „mały Katyń” – była największą sowiecką zbrodnią popełnioną na Polakach po zakończeniu w Europie II wojny światowej. I właśnie dlatego budzi przerażenie: doszło do niej w lipcu 1945 roku, kiedy Europejczycy jeszcze świętowali zakończenie najkrwawszej w dziejach wojny. Po wykładzie wystąpił Chór „Kuźnia Głosów” pod dyrygenturą Lilii Żylińskiej działający przy Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu w Kuźnicy Białostockiej z repertuarem pieśni religijnych, patriotycznych, piosenek ludowych i współczesnych.

Jadwiga Barcerwicz



 W dniu 6 marca 2024 jak co miesiąc spotkaliśmy się w kinie „Forum” aby obejrzeć kolejny film proponowany przez DKF Seniora czyli „Priscilla”.

Jest to amerykański dramat biograficzny z 2023 roku w reżyserii Sofii Coppoli.
Scenariusz powstał na podstawie książki „Elvis i Ja” z 1985 roku autorstwa Priscilli Presley i Sandry Harmon.
Kiedy młodziutka 14-letnia Priscilla Beaulieu spotyka 24-letniego Elvisa Presleya on jest już gwiazdą rock-and-rolla. W ich niewielu wspólnych chwilach staje się dla niej kimś zupełnie nieoczekiwanym : pierwszą wielką miłością, sprzymierzeńcem w samotności i wrażliwym najlepszym przyjacielem. Jednak z czasem jej życie przypudrowane i przykryte toną różu i brokatu zmienia się w złotą klatkę.
Wprowadzenie do filmu i dyskusję fo filmie poprowadziła Pani dr Karolina Wierel.
Maria Waśkiewicz

 


W dniu 7 lutego 2024 wielbiciele dobrego filmu spotkali się ponownie w kinie „Forum” aby obejrzeć tym razem po raz pierwszy film włoski p.t. „Koliber”.

„Koliber” to ekranizacja bestsellerowej powieści Sandro Veronesiego o tym samym tytule. W pełnej wzruszeń historii główny bohater prowadzi nas przez ponad pół wieku pokazując losy florenckiego rodu Carrerów w malowniczej scenerii europejskich metropolii i toskańskiego wybrzeża.
Przy okazji chcę wspomnieć , że w lutym 2018 została podpisana umowa między Białostockim Ośrodkiem Kultury i Uniwersytetem Trzeciego Wieku w sprawie powołania Dyskusyjnego Klubu Filmowego Seniora a więc to już minęło 6 lat.
Prelekcję przed filmem i dyskusję po filmie poprowadził Pan dr Maciej Białous.
Maria Waśkiewicz
 


 Niech żyje bal….

To był bal, w zupełnie starym stylu!
6 lutego 2024 studenci UTW w Białymstoku w Restauracji „Venessa” bawili się na balu karnawałowym w klimacie „Lata 20, lata 30 XX wieku….”
. Do tańca przygrywał dwuosobowy zespół "RAJDER". Konsumpcja, muzyka, aerobik, konkursy jak zwykle świetne dzięki pomysłowości i kreatywności organizatorek Marii Waśkiewicz i Krystyny Popławskiej. Przez cały czas imprezy do wyjścia na parkiet nie było potrzeby nikogo prosić i namawiać. W „zawracaniu głowy nogami” brali udział wszyscy – od najmłodszych do najstarszych seniorów. Tańczono na luzie, w różnych układach – tradycyjnie w parach z przytulaniem i bez, na dystans z bogatą gestykulacją, na ludowo pod boczek, w przyjacielskich kółeczkach. Wyjątkowym powodzeniem cieszyły się wszelkiego rodzaju węże i korowody a najbardziej „pociąg”, którego lokomotywę poprowadziła bezpiecznie Prezes UTW Maria Szulga. Atrakcją balu był występ Zespołu cygańskiego „Sare Roma” UTW Białystok. Ponadto w programie balu znalazł się mini koncert Marii Waśkiewicz, która wystąpiła z lirycznym sentymentalnym repertuarem pieśni miłosnych, otrzymując przy tym gorące brawa słuchaczy. I tak, dzieląc czas między przyjemności stołu a kulturalne szaleństwa na parkiecie, mijały szybko kolejne godziny ... Uczestnicy balu dawali dobry przykład płynący z powszechnie znanego powiedzenia głoszącego, że „
nie dlatego się nie bawimy, bo się starzejemy, lecz dlatego się starzejemy, bo się nie bawimy”
Krystyna Popławska
 
 

 „Historia świata jest sumą tego, czego można było uniknąć.”

– Bertrand Russell

31 stycznia 2024 r nasi słuchacze mieli możliwość bezpłatnego zwiedzania z przewodnikiem wystawy stałej w Muzeum Pamięci Sybiru, na którą składają się dziesiątki eksponatów, zdjęć, map, filmów, nagrań, świateł i dźwięków. Jest to historia jeńców, więźniów, zesłańców i deportowanych,którzy od końca XVI aż do połowy XX w. byli niewoleni i zsyłani w głąb Rosji, a później Związku Sowieckiego, jak też o tych, którzy podążali tam dobrowolnie.
W nowocześnie przedstawiony sposób ujrzeliśmy losy ludzi 
rzuconych w otchłań rozciągniętą od Uralu po Ocean Spokojny, gdzie ludzkie okrucieństwo mieszało się z siłą   przetrwania. Przejścia z Sali do Sali przemyślane są tak, aby zaangażować zmysły i emocje. Gra świateł i dyskretne dźwięki w tle, przenikają nas bardzo głęboko. Niektórym  robi się zimno, gdy nagle wchodzimy do sali oddającej bezkres zaśnieżonej Syberii. Wagon, w którym słychać miarowy rytm toczącego się po torach pociągu i kwilenie dziecka, albo odtworzone wnętrze łagru daje dojmujące wrażenia. W ciągu około 2 godzin zwiedzania przenosiliśmy się do II Rzeczpospolitej, do Związku  Sowieckiego lat 20. i 30. XX wieku, poznaliśmy przyrodę Syberii, warunki życia i pracy wywiezionych, losy ludzi zamkniętych w łagrach GUŁAG-u, zrozumieliśmy jak powstała i czym dla tysięcy Polaków uwięzionych w ZSRR były Armie Andersa czy też Berlinga. Usłyszeliśmy historię wywiezionych konfederatów barskich i powstańców oraz rodaków robiących w Rosji ogromne biznesy czy wielkie kariery naukowe. Opowieść jest naprawdę skomplikowana i
wielowątkowa. I tylko dzięki przewodnikom mogliśmy tę całą narrację zrozumieć. Moim zdaniem, warto było poświęcić czas na zwiedzanie. Muzeum wywarło na mnie ogromne wrażenie i skłoniło do refleksji na temat naszej egzystencji w dzisiejszych czasach.
Krystyna Popławska


 25.01.2024 Wykład: Woda i jej znaczenie dla ludzkości, prof. dr hab. Andrzej Górniak, UwB,

Wydział Biologii, Katedra Ekologii Wód.
Występ „Ukulele Senior Group”.
Woda jest niezwykłą substancją. Bez niej życie na Ziemi byłoby niemożliwe. Niby wszyscy zdajemy
sobie z tego sprawę, ale czy tak do końca? Profesor Andrzej Górniak, charakteryzując różne funkcje
wody (biologiczna, gospodarcza, transportowa, turystyczna, rekreacyjna, religijna) uświadomił nam,
że jest to bogactwo naturalne, o które powinniśmy szczególnie dbać. A rozwój cywilizacyjny, nie
zawsze przemyślana gospodarka sprawia, że zasoby wody maleją. Toteż ważna jest szeroka edukacja
społeczeństwa na temat roli wody - podkreślił Profesor. Powinniśmy umieć gospodarować zasobami
tak, żeby ich nie niszczyć i by zachować je dla potomnych. Wydział Biologii UwB rozpoczyna właśnie
realizację projektu „Akademia Wody i utworzenie Laboratorium edukacyjnego „AQUA”, w ramach
którego będą prowadzone warsztaty dla młodzieży i dorosłych.
Profesor od lat prowadzi liczne badania naukowe w Polsce i za granicą, i swój wykład uzupełnił
ciekawą prezentacją, m.in. dotyczącą najstarszych cywilizacji nadrzecznych oraz badań delty
Mekongu.
Po wykładzie w równie intrygującą podróż, tym razem muzyczną, zabrał nas zespół „Ukulele Senior
Group” pod kierownictwem pana Lecha Mazurka. Usłyszeliśmy polskie utwory (Niech każdy ze mną
śpiewa, Wiśniowy sad), Pieśń radości (melodia portugalska) oraz Pokój ludziom (pieśń żydowska). Na
bis wspólnie z zespołem zaśpiewaliśmy W tym małym kwiatku czerwonym. Dziękujemy całemu
Zespołowi za dawkę pozytywnej energii i życzymy dalszych sukcesów.
Bożenna Krzesak-Mucha


 W środę, 24 stycznia 2024 roku, podlascy seniorzy mieli okazję obejrzeć

prawdziwe widowisko ( imponujące sceny tańca, bitwy, niesamowicie dynamiczne ujęcia ) - najnowszą ekranizację „Chłopów” Władysława Reymonta w reżyserii Hugo Welchmanna i jego żony Doroty, zrealizowaną w technice animacji malarskiej. Najpierw nakręcono film fabularny z udziałem aktorów.
Następnie ponad stu malarzy przez 200 000 godzin ręcznie malowało olejną farbą na płótnie każdą z
80 000 klatek. W pracach wykorzystywano motywy z 
najbardziej znanych obrazów młodopolskich i realizmu europejskiego, jak: „Babie Lato” czy „Odlot Żurawi” Chełmońskiego.
Był to pierwszy w tym roku pokaz w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego Seniora .
Prelekcję przed i spotkanie po filmie poprowadził doskonale znany stałym miłośnikom dobrego kina Michał Jerzy Dąbrowski.
Frekwencja tym razem przerosła oczekiwania wszystkich. Sprzedano grubo ponad 200 biletów. Jak zawsze po projekcji każdy mógł podzielić się swoimi emocjami związanymi z filmem. Niestety, nie wszyscy posiadacze karty członkowskiej DKF rozumieją, co oznacza ten skrót. Wielu z nich opuszcza salę
kinową wraz z pojawieniem się pierwszych napisów końcowych, zanim wybrzmią ostatnie akordy muzyki. A szkoda, bo każda dyskusja wnosi coś interesującego i pouczającego.
Krystyna Popławska

 


12 stycznia (piątek) odbyło się pierwsze w nowym roku 2024 spotkanie słuchaczy UTW Białystok w ramach Akademii Turystycznej pt. „Z kopyta kulig rwie…”. Prezentację obrazową o historii i tradycji kuligów w Polsce przestawiła Helena Kurza.

 

 



 


Wykład 11 stycznia 2024 roku, "Mistrzowie słowa i obrazu" - o twórczości Stanisława Wyspiańskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza, dr hab. Marek Kochanowski,
prof. UwB . 

Występ Chóru „Janowianie”, działającego przy Gminnym Ośrodku Kultury Sportu i Turystyki w Janowie. Dyrygent - Lilia Żylińska, kierownik chóru - Stanisława Kowalczuk.

Prof. Marek Kochanowski - literaturoznawca, pisarz, eseista, aktywny animator kultury, a także pasjonat i popularyzator czytelnictwa. Promuje czytanie jako styl życia, bo jego zdaniem  literaturą można się bawić i wyjaśniać świat.

Już samo zestawienie tak silnych osobowości jak Stanisław Wyspiański i Stanisław Ignacy Witkiewicz było intrygujące. Obaj twórcy niby są nam znani, a jednak nieszablonowy wykład  prof. Kochanowskiego sprawił, że popatrzyliśmy na nich inaczej. 

Stanisław Wyspiański (1869-1907) – człowiek renesansu, artysta wszechstronny, uważany za czwartego polskiego wieszcza. Poeta, dramaturg (Klątwa, Wesele, Noc Listopadowa, Wyzwolenie, Akropolis), malarz (Autoportret z żoną, Śpiący Staś, Helenka
z wazonem, Planty o świcie), twórca polichromii ściennych i witraży (kościół Franciszkanów w Krakowie), projektant wnętrz i mebli. Zajmował się też  scenografią teatralną i reżyserią.  A teatr swój „widział ogromny”. Żył zaledwie 38 lat, ale zostawił po sobie wyjątkową spuściznę artystyczną. Do dziś jego dzieła inspirują współczesnych twórców. 

Dlaczego warto znać dramat Wyspiańskiego „Wesele”?  Bo Bronowicka chata to metafora Polski, rozprawienie się z różnymi naszymi mitami i przekonaniami o naszej doskonałości. Finalny taniec chochoła i zamroczonych alkoholem gości – symbol marazmu, uśpienia, niezdolności do działania, słomianego zapału. Lektura dramatu może zastąpić kozetkę psychoanalityczną – stwierdził wykładowca.

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939) - malarz, rysownik i fotografik, dramaturg 

i powieściopisarz, filozof, teoretyk i krytyk sztuki. Dla jednych ekscentryczny skandalista, dla innych wizjoner wyprzedzający epokę. Uważał, że przyśpieszony rozwój cywilizacyjny, kultura masowa to zagrożenie dla przyszłości, że demokratyzacja doprowadzi do unifikacji,
a człowiek  zatraci zdolność do głębszych uczuć. Wszystko się spłyci. Witkacy tworzy więc koncepcję Czystej Formy. Sztuka nie może być realistycznym odtwarzaniem, lecz  świadomą deformacją rzeczywistości, by obudzić odbiorcę, wstrząsnąć nim, wytrącić z równowagi
i przyzwyczajeń. I takie są jego obrazy, powieści, dramaty. A człowiek wychodząc z teatru, powinien mieć wrażenie, że obudził się z jakiegoś dziwnego snu. Witkacy eksperymentował również z fotografią. W swojej Firmie  Portretowej, w której obowiązywał szczególny regulamin, tworzył niezwykłe wizerunki, często odbiegające od pierwowzoru. Z powodu swoich oryginalnych poglądów i niekonwencjonalnego trybu życia był przedmiotem burzliwych sporów. Ale współcześnie jest jednym z najczęściej tłumaczonych autorów polskich i najczęściej granym na zagranicznych scenach.

Ironią losu jest fakt, że nawet zza grobu puszcza do nas prześmiewcze oko. Wiadomo, że 18 września 1939 r., po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski, odebrał sobie życie. Ale krąży legenda, że przeżył i po wojnie zamieszkał w Łodzi.


Po wykładzie wystąpił chór  „Janowianie”, przedstawiając  wiązankę bożenarodzeniowych  kolęd i pastorałek. Bardzo jesteśmy wdzięczni całemu zespołowi za przybycie i przedłużenie nam magii świątecznej.


 Bożenna Krzesak-Mucha




 
 
© 2011 Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku
Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nich zawartość merytoryczną.